Ali Berkay – Müdavat
kişisel olarak konuşan,
perde ve gözleri ile çırpındı
kendinizi iyi sanmıyorum.
sedef kakmalı ellerin
kirpiklerinin saplandığı yerler
senden iz taşı
boya içine parmaklarımı daldırıp
bebek üzerinde uçurtma
kirpiklerden köprüler hayal ettim.
senin yerinde bir şelale duruyor
hakkında kalp yarışları
hakkında geceleri uyuyamıyorum
hakkında konsantre olamıyorum nasıl.
bazen üzgün,
gerçekten sessiz,
bu yüzden ne renk görebilir
bundan sonra her gece,
o saat ve hayaletler hayal
mantıklı gelmiyordu şeyler.
rüyalarıma kombine almışsın en güzel yerinden.
Dinlediğimiz sonsuz
şedaraban saz semaisi
gramofondan taşan.
baktığın yerden
değişimi atlılarla çağırarak
darağacımda sallandırdım
ninniler okudum
daha iyi bir çağa uyan diye.
Sana dökülmeyen nehirlerimde balıklar yoklar.