Burhan Sakallı – Sürgün
ne bir alıç isterim heybeme katından
ne bir nefes onulmaz dertlerime
kapında zenci yüzlü mücrim bir köleyim
farkındasın fermanım iki dudağının arasında
ister sürgit esirin eyle ister katlime ferman
dilinde ister beddua ister türkün eyle
devlet olarak yeter adımı kezzapla anman bile
yeter ki beni en çok kendine sürgün eyle