İsmail Söylemez – Harfim Ey! Ne ki Asit Yumağı
sen yokken aziz ben harflerimi buldum
kitaplarımla barıştım bak okuyorlar gözlerimi
plaketlerimi hatırladım posterlerimi
dile geldi duvarlar geri çekilip
kelimelerim üçayak sözlüklerim
kalemim kağıdım defterim
aldım evet tozunu
ceset kokuyordu o kutu kustum
üç çataldan bir anten yetti bana
ceset kusuyordu o kutu sustum
yooo çiğ deildi hepsi rafadan
şah sultanım omlet melemenim
ne ki asit yumağı
kırdım kapıyı yusufçuk geldi koşar adım hıçkırarak
yırttım perdeyi sokak güldü elinde kırmızı elma
duvarı yumrukladım yaşıyorum dedi
yaşlı eskiciye gitti o halı kanıyordu hâlâ
dinledim türküsünü rüzgarın ağır yüküyle
yakarışlarını yağmurun ıslak içinden
duasını karın mavi beyazında
dokundum su kaynar
damar sıcak
selam dedi
hava toprak
su ateş