Nuray Akkaya – Uzaklığa İnanalım
bak canevim başlamadım
şiiri atlasa yedirmek gibi
aşırı fikirlerim olduğu doğrudur
gittim tüm çiçekleri sakladım
daha alışık değilim
defter kaplamalarını yırttım
arka ülkelerde cesetleri dirilttim
sonra mihnetledim sesleri
bu bahislerin vakti değil şimdi-
geriye bi’nefeslik artığın kaldı
poşetin elmayla olan ilişkisi
ve bunu annemin sevinci üsteliyor
uzaklığıuzaklığıuzaklığı söyleyemeyen çocuklar
mahzunlardır biraz asfaltapencereyegitmeye
başlıkları mor yazmak istiyorum artık-
raflara dikkat kesildin mi hiç
kavanoz kapağı mesafeler
ayakizleri çoğalır akışın
senden yana sarhoşluk
tecrübesizliğe alternatif katkı
korunmak için kanepeler var
sığınamayan ahla, eynaylonah.