Ömer Avcı – Amacına Ulaşmamış Şiir
“benden vazgeçmeyen kadına”
Bilir misin aşk adamı ensesinden yakalar
ve sonbahar
-ki klişe bir ifade mevsimidir kendisi-
ben mevsimleri ve hümanizmi
ben kumral boynuzları bir kenara
yanağıma yasladım senden gelen kelimeleri
permateolojik aşkın bilinmezi
ucundan tut unsurlar hassastır
aşağıdan insan topladım sere serpe
aşağıdan en inine cinine gerillaların
tespit sabit, fikir su götürmez eve;
kadınlar bir objedir
-ve tam da bu anda değersizleşir insan hayatı-
ben bunları düşünürken
düşünmüşken insanlar Freud’un insan olduğunu
ben kamburu dağlara kamberi kendime
bu kadar yorma
şiir toplumusallaştırır
açılma boğulursun
imgeler ve işçilik felan
sana diyeceğim
beraber hani
“Uzun- bir -hikaye” yazalım mı ?