Sümeyye Şeker – İnzâr
Zamana edilen yemine
Nakşolurken arşın sesi
Hangi şiiri öpsem
Dudaklarım akkor!
Sol omzumu çökerten üryân ağrı
süveyda. Çöl dalgını ve lâl ü ebkem.
Yazgının akışına iki hece: hüzzam.
Kırık atar nabız, yarayla aşılandığında.
Veyl: firâka, o dinmez uğultuya.
Ey örtüsüne bürünen!
Uyarılan ve sınanan sonra
Dünya dedikleri bir siyah kuğu
Alnında tufan ve gazel.
İkrâr et ey dil;
İlk nefesin kavli, sonsuza.
Sümeyye Hanım son dönemlerde dergilerde yazmıyor mu acaba?